the mess we're in..

hafta sonu değişikti ama perşembe gününden geldi bana.
yorgunluğu, aslında, tam olarak.

perşembe gecesinden başlayan geç uyuma döngüsü, cuma akşamı ivme alarak devam etti.

borusan gecesi enfesti. minderler, bahsi geçen (göz kırparım burda)
'gig öncesi sessizlik / müzik olmaması' yüz güldüren cinstendi.
gig'in kendisi enfesti.
fırsatı olup da kaçıranlar üzülmekte haklı.
bir yandan da 'tadı damakta kalan şeyleri anlatmak sayfalar alır'!

aynı gece, özlenen çocukların factory'deki konserine bir uğrandı. ozan'ın doğum günü sebebiyle pelin pasta getirmişti, iyi oldu. sürprizler güzeldir.

cumartesi sabah ama, muazzam kafa ve vücut yorgunluğu pazar gününe de sızdı ve iki günlük prova kırış aslında fena da sonlanmadı. evde 'quality time' nedir, hatırlamış oldum.
akşam bir süre için hava almaya çıkmak, yeni şeylere uyanmak, yeni albümler almak, filmler karıştırmak..

bir de şunları hatırladım; iyiymiş:

1) mutlu olmaya başladım.
2) saçmalayan insanlara / günlere / saatlere -artık ve neredeyse hiç- kızmamak güzel!
3) insanlara ne kadar az bilgi verirsen, o kadar az sıkıyorlar canını.

4) mutsuzluğumda yanımda olmayanlara, mutluluğumu açıklamak zorunda olmadığım gerçeği. (buna hastayım bu aralar)
5) pasaport için fotoğraf çektirmem gerektiği
6) 21 şubat'ta, 71304 senelik 'attan düşmeyle gelen sakatlığım'ın bir ortopedist ile buluşması var!
7) ondan evvel, bu salı gecesi, ilkokul arkadaşımın annesi ile açık radyo'da perşembe günü -büyük ihtimalle- yapacağımız koro / koral müzik söyleşisi için hazırlık yapmak..
8) erman'a, aylar sonra, bana bahsettiği bir hususta hak vermek ve ayrılmamızın sebebini can-ı gönülden kabul etmek ve özümsemek. (sulandırmayacağım daha fazla)
9) artık bir çocuk olmadığım ve insanların kalın ve keksin çizgilerle kadın-erkek diye cinsiyetlere ayrıldığı.

10) 4. madde ile ilgili detayları düşünmenin güzelliği; gemiler, seyahatler ve başa gelecekler...

11) saat geç, uyumalı!