nasıl ki her sabah genel gidişata kapılıp, hareket edecek olmanın verdiği ezberci tavırla katediyoruz uzun mesafeleri,
bazen zevzekleşmeden de söyleyebiliyor olmalıyız hislerimizi.
neydi o hani atan-tutan bir şey vardı;
avuç içi kadar,
kendisi yamuk yumuk ama her şeyi en güzel şekliyle görmene sebep olan...
bildin mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder