I

beyin, aynasıdır
müptelanın rüyasının..
geçmiş ne var, ne yok
saklar bir çuval acıyı
sınırları harap
kaleleri yıkılmıştır.
tek bildiği kalemi,
kapısıdır kutsallığın
bir çırpıda dağılan kokusu
gücü, kelamı, ne varsa
bir çırpıda söner
donuk ışığına inat.

240912

II

kelimeleri tasarlarım,
kelimeler tasalandırır beni...
huzur dolu gülücüğü
yağmurlar taşır,
uğultusudur kahyası
hiç var olmamış yası,
beklediğim boş odalar dolusu
kokar
bademin buruk elleri
uzun, soluksuz bir uyku
damlasında ışık
buhurdanlıkta tüter


III

counting the days, the hours that will bring me the you i've been hiding under my pillow, beneath my lucid dreams i keep to amuse the spirits on cool, howling nights to remind the doors we'd opened, the carpets we'd rested our minds on..
so, where is the kite whose tail was once tied to a summer breeze? who cut the ropes loose?
why does the pain still trigger me to ask these indefinite, stupidly worn out questions?
what difference does it make to divide the sky in two;
endless and then entwine the days of solitude with the long born burdens.
then what?