sen hep gül.
onların ağızlarından bir damla bile güzel düşünce geçmez,
düşmez senin gülücüklerinin açtığı yolların kenarlarına
çiçek çiçek.
sen hep gül.
sen gülünce içimden ağlamak gelir.
saflığına, aydınlığına,
pak alnının ortasına düşen kara saçına.
güzelliğin, burnunun dibindedir;
görmezsin.
çünkü görmek, sen en kör olduğun zaman baki
en ayık olduğun zaman uçup gidendir.
2 yorum:
:) vallahi yazmis!
Ne kadar guzel bu!
Yorum Gönder