20110913

şahıs rüyamda yine dayak yemiş, orası burası şişmiş göründü.
arkadaşları beni arıyorlar "bu dayak yedi, gel toparla" diyorlar.
gidiyorum, sarılıyorum ve ona "güvenli evimizden gitmeseydik, bunlar olmazdı." dedirtiyorum.
şakşakşakşak! bravo!

tamamen geçti mi? buzlu camın arkasına geçtiği çok aşikar da kırıntılar karanlıkta ayağa batabiliyor.
kaygılar, güvensizlik, endişe, rahatlayamama... aynen duruyor.

02.20, 04.37, 06.44, 07.45.saatler, tik-tak.

haber bekleyen kaynaklar var. "ne oluyor, nasılsın, her şey yolunda mı?"
görüşülecek insanlar.
ama bende toparlayacak ve bir şeyler anlatacak kafa yok.



evet de, yorgunluk baskın çok.

yakında yolcudur abbas, bağlasan durmaz.
koparır ipini kuşağını, -gerisini yazmayacağım-

"multiple hearts run chained
a love's lost and a pain gained"

4 yorum:

zönkiye dedi ki...

valla ne diyeceğimi bilmiyorum

Allah sabır versin desem acaba inanıyor musun

kolay gelsin desem, neresi kolay

iyi bir dilek belirtsem, iyi dilekler; beklediğin kişiden gelmedikten sonra anlamı ne

umarım iyi olursun desem, iyi olmak istediğini de kim söyledi

filan filan. o açıdan. ama iyi bir şey söylemek isterdim burda.

:) (gülücük koysan, ayrı bi bela)
(nemelazım) (yine koyayım euheuh)

zönkiye dedi ki...

valla bunu da kendi "sympathy" ihtiyacımdan yazdım, fazla üstüme gelmeyin, ben de insanım.

Nesta dedi ki...

yazını okurken gülümsedim.
iyi bir şey bu işte.

kimsenin bir şey demesini beklemediğin zaman birinin bir şey demesi güzelmiş.

"aradığınız sympathy ihtiyacına şu an ulaşmış bulunmakta mısınız acaba?" diye soruyor alt yazı...

*gülücük*

zönkiye dedi ki...

eywallah nesta...
sympathy ihtiyacıma bir su serptiniz..