öyledir o. uzaktan uzaktan.. dün, bazı yerleri 'o yer' yapan detaylarla ilgili uçuştu kafam uzunca bir süre; hatırladım, özledim, gülümsedim.
ne güzelmiş meğerse. 20'li yaşların başında, yaşanabilecek en güzel şeylerden birini yaşamışız.
saf, yoğun, net, sıcak bir tatil.
aynı şekilde de zamana teslim ettiğimiz bir anı olarak şu an zihnimde, yeri geldiğinde ve paylaşmaya değecek insanlara, hissiyatı nasıl sarıp sarmaladığımı göstererek...

neler neler kazandık ve neler neler kaybettik o zamandan beri.. şimdi de döngüye hayranlıkla bakıyoruz, büyüyor şeyler ve insanlar. ya da büyümüyorlar, hiç ayırt edemediğim anlar olmuyor değil.

'uzaklaşma günleri' geldi çattı sayılır. mis!
ofiste bir iki iş daha var toparlanacak, sonrası -büyük ihtimal- huzur...


iyi bir hafta olsun ve mümkünse acıtmadan bitsin..