Öğrenim hayatım boyunca karşılaştığım en değerli hoca -iddiali değilim, hissiyatımı söylüyorum- ile aramızdaki diyaloğu maksadını aşmaması gereken bir öğrenci-öğretmen formatından çıkarıp; aslında olması gereken arkadaşlık formatına geçirebilmiş olduğumuz için kendimi şanslı sayıyorum.
Her şeyin bir dozu, ölçüsü, sınırı olduğu gibi o dozun, ölçünün nerede olduğu konusunda şüphelere dalıp; ilişkileri çıkmaza, kötüye sürükleyen bir takım davranışlara sebebiyet verecek hissiyatlardan arı bir halde arkadaşlığımızı sürdürebildiğimiz için de, ayrıca mutluyum..
Ἀνερρίφθω κύβος!
P.S: Buna benzer şeyler anlattığımda, bana boş gözlerle bakmayan biri vardı hayatımda..
Yerini doldurmayı denemiyorum bile..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder