kasım'da hep güzel şeyler olurdu eskiden..
havalar soğur, ben bol pantolonlarımı, kocaman kazaklarımı giymekten hoşlanırdım..
sarıp sarmalanmak hoşuma gider, burnumun ucu üşüdüğünde bundan keyif alırdım..
seneler önce bir kasım gününde aşık oldum, bir hafta sonra da kasım ayları bir daha hiç eskisi kadar güzel olmamak üzere başkalaştılar.. annem hastalandı ve 3,5 sene sonra bir kasım günü gitti..
ben hala dönüp dolaşıp o kasım'a gidiyorum..
ve o kasım'ı; aşık olduğum kişinin, annemin, babamın yerinde yeller eserken buluyorum.
ben de ne yaptım? Sayfayı çevirdim.
Bambaşka, hep kaçtığım tarzda bir yaşantının kucağına atladım ve o gün ruhum yırtıldı.
Üniversite hayatımın çokça bir bölümünü "schizopsykhia" teorimi geliştirmekle harcarken; bir gün bu tokadı şiddetle yiyeceğimi de hiç bilemezdim..
Hayat güzel mi?
Gayet..
Hatta hayat; en basit yerlerde daha net güzelleşiyor..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder