Karıştırdıkça bir sürü hissiyat çıkıyor.
Antik yazın-vari denemeler, dolu dolu aşk..
Hepsi..
Okudukça o güne, o ana gidiyorum ve başımı defterden kaldırdığım an, bir süreliğine zaman-mekan kavramını yakalamakta güçlük çekiyorum.
Hislerinizin kuvvetini göz ardı etmeyin!
Melankoliye dalmadan nostalji yaşamak istiyorsanız, ya eskileri okuyun, ya da yıldızlara bakın.
Zaman makinasına gerek yok.
Biri Istanbul'da biri de Amerika'da yaşayan 2 arkadaşımdan dün 5 dakika arayla şu mesajlar geldi:
x: luvcha!
y: seviyorum ulan!
Evet. Sevgimiz global, bunu gördük..
"Ben de sizi seviyorum!"
Ve "bundan daha güzel bir şey de, nadiren olur." diyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder